nükleeri seviyorum. ama bu laf, şekli bozuk kalp logolu greenpeace projesi adını akla getirip sanki ironiymiş gibi duruyor. hayır, nükleeri gerçekten seviyorum. manyetiği seviyoruz demiyoruz ya da atom altı parçacıklarının hastası olan kimseyi de görmedim çünkü onlara karşı nükleer söz konusu olunca kopan yaygara gibi bir tepki yok. o tepkinin boşluğunu görünce daha da sarılıyorum nükleer güce. şevval sam "nükleer deyince aklıma bir tek çernobil geliyor" demiş. e sen aptalsan biz ne yapalım. senin aklına bir tane kötü örnek getiriyorsa benim aklıma da kurulduğu ilk günden itibaren sorunsuz çalışan onlarca santral örneği geliyor. mesela o ülkelerdeki vatandaşlar 2010 yılında saatler süren elektrik kesintilerini hiç yaşamıyorlar. zekin deyimiyle aynı çağın çağdaşı olan iki insandan ilki, elektrik kesintisinde savaş çıktı sanıp korkuya kapılırken diğeri saatler, belki günler süren kesintileri normal karşılayabiliyor.
nükleer enerji karşıtıysanız sizi hiçbir şekilde ikna etme amacını taşımadığımı bilmeniz gerek. siz sokaklarda kredi kartı numarası için kitleyen, kendini oraya buraya zincirleyen, entel görünümlü düşünce engelliler: doğru formüllerle, yöntemlerle doğaya az zararlı, insanlığa muhteşem faydalı santraller yapılabilir. gelin destekleyin, ölmeden uçan araba görelim sonra ne bileyim venüs'e astronot indirelim falan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder